Begeč je najlepši u proleće i leto i nudi puno turističkih atrakcija koje treba videti i doživeti.Ako ste negde u blizini obavezno dođite da vidite malo vojvođansko mesto i da doživite sve njegove čari.

Istorija ,prevoz i najpoznatiji ljudi vezani za BEGEČ

History and culture

The Orthodox Church.

In the Roman times (3rd-4th century), the fort named Castellum Onagrinum existed at this location, as well as pontoon bridge that was used by Romans during the war with the Sarmatians.

Begeč was first mentioned in the 16th century and its name derived from the Ottoman ruling title "beg" (or "bey") and word "eč" (meaning "village"), hence the full meaning of the name would be "the village of the beg". There is a Serb Orthodox c
church from 1838 in the village
Village is connected to Novi Sad by a public bus line 56, which operates daily and connect Begeč with Futog, Veternik and Novi Sad. Village is also on bus route from Bač and Bačka Palanka to Novi Sad.

Besides buses and roads, Begeč is connected by river ferry to village of Banoštor in Syrmia, across Danube river. For pedestrians and bicycles it is free of charge, cars pay toll of 200 Serbian dinars (approximately 2.5 Euros).
The famous residents of Begeč are footballers:
Vujadin Boškov
Radomir Krstić
Lazar Vasić

Begeč (Ćirilica: Бегеч) je selo u Srbiji, AP Vojvodina. Deo je opštine Novi Sad, Južno Bački okrug. Nalazi se na obroncima Nacionalnog Parka "Fruška Gora" i obali Dunava, na 15 kilometara od Novog Sada. Ovo autentično selo broji oko 3500 stanovnika. Još u vreme Rimljana (3-4 vek) na mestu današnjeg Begeča nalazilo se utvrđenje Castellum Onagrinum, kao i pontonski most. Po nekim arheološkim pretpostavkama na teritoriji današnjeg Begeča mogao bi da se nalati ne otkriveni grob Atile (hunski ratnik i vojskovođa, Atila bič božiji, 406 – 453), jedno od najznačajnijih arheoloških nalazišta iz vremena Rimljana. "Begeč" se prvi put pominje u 16 veku za vreme Otomanske vladavine (beg-naziv za veleposednika, eč-selo), sto je u punom znacenju bilo begovo selo. Tu se nalazi Srpska Pravoslavna crkva sagrašena 1838 godine. Autentičnosti ovog mesta doprinosi Prirodno dobro "Begečka Jama", koje je aluvijalno jezero nastalo na mestu starog naselja Begeč (mestani pričaju da u vreme velikih suša može da se vidi toranj, tj, krst na vrhu stare crkve kako izranja iz vode).

BEGEČ - Jedna legenda o česmi u centru Begeča kaže da devojka koja se napije vode na tom mestu, po pravilu postaje begečka snaja.

Begečani kažu da im je ta česma i mit o njoj jedina znamenitost, pošto spomenika kulture ni važnijih građevina nemaju.

Ipak, rado o svom mestu recituju šaljive rime.

Begeč je selo sa 3.300 stanovnika (2005) u Opštini Novi Sad, oko 20 km zapadno od Novog Sada.

Begeč se nalazi u blizini reke Dunav, gde se nalazi i veliki ribnjak. Prvi pu se spominje u šesnaestom veku. U mestu se nalazi Srpska Pravoslavna Crkva od 1838. Naseljen je uglavnom srpskim stanovništvom i oko 15% slovačkim. Poznat je po jezeru "Jama" koje se nalazi oko 2km zapadno od sela. Jezero je nastalo potapanjem starog sela nakon čega su se seljaci povukli dalje od Dunava na sadašnju lokaciju. Još pre 10-tak godina je bilo moguće videti, kada bi se Dunav povukao vodostaj jezera opao, toranj stare crkve. Starim alasima se često znalo dogoditi da iskopaju neki stari predmet koji su seljani koristili. Između sela i jezera se i danas mogu pronaći stari grobni spomenici pisani na glagoljici. Nakon kolonizacije iza 1945. g. i zadnjeg rata na području bivše Jugoslavije, kao i u celu Vojvodinu, doseljavali su se srbi iz Bosne i Hercegovine.

U naselju Begeč živi 2665 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,6 godina (38,4 kod muškaraca i 40,8 kod žena). U naselju ima 1034 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,23.

U poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.